შეფ-მზარეული

ავთანდილ ცეცხლაძე

პროფესიით კვების პროდუქტების ტექნოლოგი ვარ, გასტრონომიულ სფეროში ძალების მოსინჯვა შვიდი წლის წინ ვცადე. მქონდა შესაძლებლობა ისეთ რესტორნებში მუშაობის და მათ განვითარებაში წვლილის შეტანის როგორიცაა ფუნიკულიორი, ქეთო და კოტე, სტამბა.  ვთვლი რომ ჩემი კარიერა სწორად და სწრაფი ტემპით ვითარდება, რაც თავისთავში განპირობებულია მუდმივი მუშაობით საკუთარ თავზე, ზრდის დაუოკებელი სურვილით და პროფესიის ძირფესვიანი შესწავლით. ვცდილობ ხშირად ვიმოგზაურო და გავეცნო მსოფლიოს სხვადასხვა სამზარეულოს და თანამედროვე მიდგომებს. ბოლო პერიოდი დიდი ყურადღება დავუთმე პურის ცხობას ბუნებრივ საფუარზე. პირველად ეს მიმართულება დავნერგე ქართული პროდუქტების მაღაზიათა ქსელში „წერტში“. დღეისთვის კი ვარ არტიზანული საცხობი “ბატონები”-ს აღმასრულებელი შეფი. ბატონებში თქვენ შეხვდებით მრავალი სახის პურ ფუნთუშეულს, საკონდიტრო ნაწარმს, სენდვიჩებს, სალათებს. რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია გრამი დანამატი არ არის გამოყენებული არც ერთ რეცეპტში, რასაც თავისთავში მოიცავს არტიზანული ცხობა. კარგად მახსოვს ბებიის გამომცხვარი პური, მისი არომატი. კარაქიანი პური თავისივე მისადევნებლებით (მურაბა, ჯემი), რომელიც მგონია, რომ ბავშვობის მოგონების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ნაწილია. მეც, ჩემი პროფესიიდან გამომდინარე, გადავწყვიტე პურისთვის მეტი ყურადღება დამეთმო და აღმედგინა ბუნებრივ საფუარზე, იგივე პურის დედაზე, მომზადების ტექნოლოგია. სწორედ ამ მომენტში აღმოვაჩინე ბავშვობის არომატები, ბებიის პურის არომატი, რომელმაც წამიერად ბავშვობაში დამაბრუნა. პურის ცხობა კი იქცა ერთგვარ ბილეთად წარსულში სამოგზაუროდ. ყოველთვის ვამბობ და კიდევ გავიმეორებ, რომ ცხობის პროცესში ფიზიკის, ქიმიის, მათემატიკის სწორი გამოყენების მიღმა, რაღაც სხვა ძალაა საჭირო. რაღაც მისტიკური, რაღაც არაამქვეყნიური. საცხობი მიმართულებით მუშაობა საკმაოდ შრომატევადია, იმაზე შრომატევადია, ვიდრე გარედან, შეუიარაღებელი თვალით ჩანს. პრინციპში, როცა ამ პროფესიაში ხარ, გავიწყდება ძილი რა არის. მზის ამოსვლამდე გიწევს ადგომა რათა მომხმარებელს დილითვე დაახვედრო ახალი და ხარისხიანი პროდუქტი. ალბათ პროფესიას თუ ოდესმე შეიცვლი ადამიანი, ამის შემდეგ მოგიწევს ისწავლო ძილი. მაგალითისთვის გერმანია გარკვეულ ზომებს იღებს და მოტივაციას აძლევს ახალ თაობას რათა დაინტერესდნენ ცხობით, მსგავსი ზომების მიღება გერმანიის მთავრობას დასჭირდა, რადგან ახალ თაობაში ნაკლებად პოპულარულია საცხობში მუშაობა, მიზეზი კი მარტივია ახალგაზრდებს არ სურთ მძიმე და შრომატევადი სამუშაოს გაწევა, როცა საოფისე სამუშაო გაცილებით მარტივია. ასე რომ, სანამ გემრიელი პური თქვენამდე მოვა, გახსოვდეთ, რომ უზარმაზარი შრომაა ჩადებული თითოეულ ნაჭერსა თუ ნამცეცში. - ავთანდილ ცეცხლაძე